MOR ZAMANLAR
Bir soru gömleğimden tutukluyor beni
Gözüm dilsiz kulağım hissiz bir bant çalıyor nihavend Ruh iflasının eşiğinde zihnim bir hesap planı döküyor Mat oldum mor bir manyetik alanda Evcil dünyamla hesaplaşıyorum Umudum beni sade bir nikaha çağırıyor yaprak döküyor çevremde beyaz gelinliklerin saflığı dışımdan ağladım içimden gülüyorum ağır bir Cuma cesedim ibadete gidiyor mor bir Perşembe günler tanrıya yazılıyor abuk subuk daireler çiziktiriyor o şafağın derin idam suçluları ademoğlundan damla olarak düştüm cehenneme bir sorgu diyaframımdan tutuyor beni ağzım koku almıyor -ve bu genzi yakan mor saadet yalpalayarak düşüyorum alamutun kötücül cennetine saçlarıyla sevişiyorum ezberlediğim bir meleğin bir karınca bedenime elektrik salgılıyor bir menekşenin içine yatıyorum unutamıyorum zihnimde makineli tüfek sesleri aşk intihar ediyor bencil bir ayıklık tutukluyor beni içeriğimi boşaltıp sorguya çekiliyorum gözüm elsiz… |
Gözlerim ak
Rapunzel saçlarını kestirmişti
Oje sürüyordu kesik tırnaklarına
Gözlerim gözlerine
İnsan,insana ırak...."
Şiirinizin kalbime düşen gölgesi...Kabul buyurunuz....
"bir menekşenin içine yatıyorum
unutamıyorum
zihnimde makineli tüfek sesleri
aşk intihar ediyor bencil bir ayıklık tutukluyor beni
içeriğimi boşaltıp sorguya çekiliyorum gözüm elsiz…"
Çok güzeldi şiiriniz,tebrik ve sevgilerimle...