sergüzeşt
sergüzeşt
bir sonbahardır ömrümün gelişine tutsak bir yokuşu bir düzlüğe nasıl atsak zaman tünelinde marifet erenlerin dünya bize olmuş biz ona tutsak frene basmış bir alemin acı kokan nefesi ilerliyor bilme fiili ağır adım aksak bir son bir filmde makaslıyor ruhları hasretler sona sonlar başlangıca yasak ayda kraterlere yazsam kriterleri usanmadan acı bir tuzak dünya ruhların tekellerine tutsak alınteridir asi bir nehrin yönünden akan sel yakın gördüğün mesafe tutkuya uzak bir kıştır ömrün gidişine zamanı atsak düzlüklerde bir uçurum var üstünden atlasak |