esti hasret yağdı hüzün
senin yokluğunda gönlüm
kış ortasında yuvasına kalmış yaralı kuşlar gibi ve sevgi ne aç ve sevgine susuz haykırmak istiyor ama derdini anlatacak dermanı yok gözlerini bin yumup bir açabiliyorken başını mı kaldırabilir kanatlarını mı çırpabilir bir şefkat eli ellerinden tutmadıkça ayağa mı kalkabilir okşanmadıkça . bak yine esti hasret yağdı hüzün hayalimde o gül yüzün neredesin iki gözüm iki gözüm neredesin . . hissediyorum çünkü henüz ölmedim ama hissettiğim tek şey yakında öleceğim senden kestim ümidimi alışkanlıktan mı söylüyorum bilmiyorum bu bestemi ahh kara bulutlar yine belirdi ufukta zaman doldu ben donuyorum ama aynı beste bu son çığlıkta . bak yine esti hasret yağdı hüzün hayalimde o gül yüzün neredesin iki gözüm iki gözüm neredesin |