DİKKAT
DİKKAT
Köprüden köprüye düşler çok uzak Elinde bekliyor seni akıllı tuzak Bir sonlanışın üzüntüsü sarmışsa seni Düşünceyi düşün saptırma kendini Onlar bir sıradanlıkta geldi Yağmursuz doğan zayıf bir seldi İstiyorlardı ruhunu farkında olmadan Dönüp arkana iyice yol almadan Bak tekrar bak kara bulutlara Anlarsın hayatı doldurmuşlar kutulara Aklının tecellisidir bu sitemli koşuşun Yokolmadan önce mücadele bu senin yokuşun Olumlamaların yanında bir ipucu Uzaktan gelen sirenler bile boğucu Seni anlatan şeyler aklında kalmıyor Tutukluk halin seni dışarı salmıyor Kurtuluşun gönlünden bırak artık yeşil kağıtları Seni bekler dünyanın ölümsüz ağıtları Kendini bulmalısın kendinin nedenleriyle Buluttan buraya düşen darlığın cansız bedenleriyle |