ÖMRÜMÜN KIRÇIL MASALINA
O’ysa sen ömrümün kırçıl masalıydın
R’üzgarı bile kıskandırdı gidişin H’iç bir şehre sığamıyor yüreğim A’yrılığın çığlıkları kanımı dondururken N’olur sorma bulutsuzluğumu A’klım kuru çöl düşmez damla toprağıma F’arkındayım soğuk işler iklimlerime Ş’imdi bir başka mevsim de kuruyor dalım A’yrılığı kaç geçiyor saatim bilmiyorum R’üyamda masal son buluyor kıyametime adım kala |