İç Düşüm
Uyuyor musun
Uyuttun mu gözlerinde kaybolduğum alemi Uyudu mu uykumu uyandıran daveti Ondan mı bu asırlık uyku açlığım Gündüzü geceden ayırmayışım Bana kalan her anın bir köşesinde Kapatıp gözlerimi sana bakışım Sonra rüyalar Çoğunda zifir zindan karanlık Bazen Sen Koşsam yetişsem gölgene Ellerim eline değecek derken Yine girer araya büyür uzaklık Birinde Hayatının birinde bir köşebaşı Dönüp geçersin beni Görürsün solmaya yüz tutmuşum da Gülmez Kurutursun Terke mekan bir cam kenarında Kalırım Kalanıma Sorarım Hiç benden yana esmez mi rüzgar Sürümez mi seni dal uçlarıma İçimde gezinen suskun buzullar Erimez mi susuz damarlarıma Duyarsın Kim bilir hangi kulaktan Cevapsız yüzümü siler aynadan Maziden bir anın sırtına binmiş El olmuş sesim sızar duvardan Şiirler dilenir dilimden yazamam Seni Yutkunurum Adına adanmış adımlar yürür üstüme Cümle cümle Kurulurum yıkıntılar üstüne Şiir Sen misin Yedi tepesi sekiz kez çöken Gecenden kısa rüyan Boğazında akan çığlık benim Uyan! -2013- |
Bosluk aç ve dolulukları boşalt
Uyanacaksın....