ÖLDÜĞÜN KADAR YAŞARSIN
Hep sen mi ölüme gülümseyeceksin,
Bir kez de o gülümseyecek sana, Ve sen onun bir daha sana gülümsediğini Görmeyeceksin… Umut olmasa, Yakarış olmasa, Çekilir mi bu dünya. Kopan inci tanelerini Toplamakla geçsin vaktin… Öteye açılan kapının ardındaki, Karanlık kuyuda… Sen uzaklardayken Sevda yine sevda ama, Sevda uzaklardayken Sen yine sen misin? Sevildiğin kadar değil, Sevdiğin kadar sensin… Yaşadığın kadar değil, Ölümü göze alabildiğin kadar dirisin Sevildiğin kadar değil , Öldüğün kadar dirisin… Gözlerinde yanan Sevda şûleleri sönmesin. Hadi gel artık, Mahzun gönüllerin Mutluluk bulduğu yerdir, Arşa, dilekçeni yazdığın yer… …. Kopan inci tanelerini Toplamakla geçsin vaktin… Sevildiğin kadar değil , Öldüğün kadar dirisin… Halil İbrahim DÜGENCİLİ |
Aynen öyle.
Güzel Eserinizi,
Can-ı Gönülden Kutlar Tebrik Ederim.
Sağlıkla
Huzurla
Sevgiyle kal
Selâmlar.