YOLLAR YOLCUSUZ
Ne çok ister can,
Süslü kelimelerle Konuşanları dinlemeyi… Huzursuz düşlerde Mülteci bir hayat sürerken Umutlu gülüşler tabir eder… Kanmak, inanmak ister, Adı başka, tadı başka Ismarlama hayallere Yürünemeyecek yollardan, Varılamayacak şehirlere Nefes nefese koşturur insan, Âteşîn gölgelerin Düzme serinliklerinde Avunur durur, susuz… Bir tutam tütüne, Bir kaç damla seraba Satın alınabilen Hevesler kadar Ucuz vakitlerde Çabalar durur,kaygısız İncecik bir çizgi; Işıksız kalmak kadar ani Çöller kadar yabani… Ne fayda, Avare seller gibi; Duygusuz yolcular, Yolsuz Kuşlar kendileri için Kanat çırparlar Bazen uçmak, Bazen konmak için Canlar kendileri için Kanat çırparlar Bazen derbeder Bazen huysuz Bazen kaçmak için Yaklaşan gamdan kederden Bazen açmak için Bahçeler kapılarını, Uçsuz bucaksız… Heyhaat! Sürgünler diyarından Sevdalara çıkan yollar, Virane kaldı, Yolcusuz… |