epitaph// . . . iyi değilim, kendim değilim bu aralar öfkem dağ yükü, yüreğim solungaçsız volkan geçit vermiyor, nefes vermiyor, aşk vermiyor yaşamak , su değil, sonsuz değil, soysuz aşklar değirmenliği zaman ve taşıma aşkla ne dünya dönüyor ne de başım , hani nasıl deyim, sanki ben yarılmışımda yer, gök içime devrilmiş içim enkaz, yüküm kamburumdan ağır , ne dün, ne bugün, ne de yarın söyletme işte, söyletme be kadın kurşunlara gelesi hep yaşamak, hep ölmek oldu adın , tüm rüzgarlar, tüm dokunuşlar kanatsızdır bu sebepten çarmıha gerdim tüm yalanları sırf sen ömür ol diye gerçeğime, çerçeveliğime , neyse, günü, güneşi geçtim de gölgem bile kusmuğuna artık kurşuni voltası gecikmiş tüm kaldırımlar üzerimde yürüyor sensizliğme, tensizliğime fiyat biçiyor rimeli akmış köşe başı tanrıçaları , dişleri, düşleri sökülmüş hazımsız şafağım ne toprak bana ne de ben toprağa terliyoruz artık bir servi düşümüyüm belki de duasız, inançsız mezar kitabeliğime , kolum, kanadım, sancım, inancım tek doğrum yaşamaktı, yaşamaktı bir epitaph tınılığında , ve şimdi, nefesi çürümüş bir zamanın aynası sararmış, bakışları kararmış tanrısıyım belki de takvim müsveddeliğinde çırpınan düşmek, düşmemek arası son yaprağıyım , girişi de, çıkışı da olmayan damarı pıhtılaşmış bir şarkıyım, boşuna dinlemeye, anlamaya da çalışma daha çok küçüksün ama inan bir gün seninde aklın küçülecek, yüreğin büyüyecek , işte tamda o gün sende öğreneceksin bir şarkıya kıvrılıp uzanmayı, yanmayı ve inan tam da o an sen o şarkıyı değil o şarkı seni gözleri kapalı dinleyecek.... . . . // ilhanaşıcımayısikibinyirmi |
Tebrikler efendim...