Tek başına..Kimse hatırlamaz seni İçinden bir gemi kalkar uzaklara Alabora olur denizsiz dalgasız varlığın Gittigin her limanda yoktur aradığın Keşfe çıkmış kaşif gibi dolaşırsın okyanuslarda. En çokta sessiz adalara demir atarsın Her an bulacakmış gibi bir hisle Yüksek kayalardan seyredersin denizi Dalgaları sayarsın. Bir, iki ,üç, yedi dalga vurur,yedi dalga, Bir süre sakinleşir deniz sonra Çekilir gidersin o küçük barakana Artık denizlerde kesmez olur seni Yadırgamazsın kanıksarsın yerini Razısındır artık kabul edersin yenilgiyi. Küçük bir bahçe kurarsın kendine Zebzeler, meyvalar, zamanıni alır Kimseler bilmez yerini Zamanın önemi kalkar, toprak oyalar. Açıkta sallar gemini dalgalar İlgini çekmez olur yeni kıyılar Kabul ettiginde yenilgiyi Hiçbir zaman ulaşamadığın beklediğini Çekersin içine tadımlık mevsim gibi Artık denizi bile seyretmez olursun Kurur bahçendeki zebzeler Kurur gözlerin Ve daldığın her nereyse Yük olur, acı verir bedenine Yanlızca kuş sesleri duyarsın tepende Yanlızca huzurlu bir ölüm beklediğinde. Yeniden belirir hayel, mayel, özlemlerin Geldim der dikilir karşında Geç kalan dileklerin arzularını yakarda Sonsuzluğu çağrıştırır bakınca Kapanır gözlerin Tek başına.. Mustafa Yaman 16 mayıs 2020 |
Yüreğine emeğine sağlık
Selamlar