NE DEYİM DOSTLAR (685)

Hal vaziyet berbat gidiş kötüye.
İnsanlar gerilmiş ne deyim dostlar.
Selamsız sabahsız varmış öteye.
Destursuz girilmiş ne deyim dostlar.

Hasret ortak olmuş hısım içinde.
Düşman belli değil hasım içinde.
Sorgu yok sual yok neden niçin de.
Sebepsiz vurulmuş ne deyim dostlar.

Yaşanılan ömür kalmış ziyanda.
Sanki dönme dolap döner her anda.
Gizli kindarlık var, nefret beyanda.
Can cana kırılmış ne deyim dostlar.

İnsanlık halinden şüphe eden var.
Sürü gibi görüp insan güden var.
Vakti geldiğinde ölüp giden var.
Toprağa karılmış ne deyim dostlar.

Zordadır darlığa düşer insanlık.
Bugünü dün gibi yaşar insanlık.
Yarını görmeye şaşar insanlık.
Kendine darılmış ne deyim dostlar.

Canlılar evrilmiş dönüşür dünya.
Halden hale geçer konuşur dünya.
Gerçeklik olsa da bazen de rüya.
Hayalen görülmüş ne deyim dostlar.

Elde var din iman, oda yozlaşmış.
Manasız bir halde rengi bozlaşmış.
Bazısı yüzünden uçup tozlaşmış.
Kalplerden sürülmüş ne deyim dostlar.

Zayi Ozan dünya nizam bulmuyor.
Sevgi yok edilmiş gönül dolmuyor.
İnsanlık mudara, elde kalmıyor.
Defteri dürülmüş ne deyim dostlar.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 14/05/2020 Perşembe
Yayın 15/05/2020 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1300395/