DOKUNAMAM BENDEKİ SANAbir gün öfkelenirsem yabancılığına sessizce dökülür giderim kızamam bilirsin sana ağlatamam seni öfkemi içime boşaltır göğsümü sızlatır giderim en aciz tutsaklığım gözlerinedir bilirsin sendeki esaretim kadar özgürdür ruhum bilirsin alırım koynuma esaretimi özgürlüğümü kanatır giderim ve sitemim türkülerde dillenir sancımı şiirlere akıtır giderim kaygılarım olmaz artık geleceğe dair sokak lambalarında görünen tek gölge ben olurum gecede titrer silüetim siyaha karışıp kaybolur giderim küskün benizinde infaz olunur düşlerim ve bilirim ki gözlerin benim değil ellerin ölüm soğukluğunda ellerinde üşür ölüme tutunur giderim aslında fırtına öncesi sessizliğidir suskun gidişim içimde ne afetler kopacak bilmezsin ne haykırışlar yükselecek arşa isyan isyan ne alaboralar olacak sevda yüklü duygularım ne mavzerler patlayacak karanlık mevzilerimde ne küfürler savrulacak en tabulaşmış değerlere ve ben asarım düşlerimi yağlı urgana dokunamam bir tek bendeki sana alırım heybemdeki gülümsemeni dudağıma çivileyip çarmıha giderim yılmaz YANARDAĞ 11 temmuz 2008 |
giderim ya
giderken de dokunamam,kıyamam sana...
seven böyle olmalı zaten.herşeye rağmen seven...
yüreğinize sağlık...
sevgiler;)