yalaney durmuşta akmayan gece! var mı bütün yalanlarımın bir hikayesi? hangisi bir diğerinden daha büyük? kaldımı hatırımda en son yalan? ya ben çok unutkanım, ya doğrularımda koca birer yalan... ey uyutup uyutup, zamanı unutturan, uyutup uyutup,uyutan gece! var mı geçenin telafisi, gelenin bir belirtisi? neydi benim ilk yalanım? yaşım kaçtı ki daha? hangi korkuya karşılık, hangi ezilmişliğe inat? ört bas et ne olur zifiri tablo, bir köşelere beni de gizle, sabahın ilk ışıkları süpürürken seni sokaklardan yağmurun ilk damlaları da beni yıkasın bu kaldırımlardan... bir ölüm kaldı geriye heralde yalan olmayan, yaşamla ölüm arasındaki mesafe de zaten koca bir yalan.... o zaman doğumdan ölüme mi her şey yalan? ya bu yüzümdeki çizgiler, senin gözlerinin gördükleri? aman allahım! bu ne kör düğüm, bu ne geceden daha gece? bu sözcükler yalansa bu şiiri düşünmek bile istemiyorum. off başım dönüyor. bu ne eziyet ,bu ne öykü? yaşanan,yaşanmış,yaşanacak yalandan daha yalan.......... günahın.kalemi |
bunu herkes anlamayabilir.
şair içindeki duyguları yazarken sadece kendini , kendi kişiliğini değil......
kendine yapılanlanları da yazar.
hayattan aldığınız negatifler yüreğimi yaktı.
ama maalesef gerçek bir şiir yazmışsınız.
aslında övgüyü hakketmişsiniz.
doğrular hep acıdır.
neden insanlar bunu kabul etmez anlamıyorum.
tebrikler. mükemmel bir şiirdi kusursuz.
kutluyorum.
eğer bu kalem yazamıyor diyorsa, bende şiir yazamam herhalde.