ERGUVAN BAHÇESİNe zaman seyre dalsam bir erguvan bahçesini; En küçüğü çocukluğum olur Ortancası gençliğim En güzeli şimdiki zamanı ömrümüzün Seyrederim usanmadan hepsini Birini sana bağışlarım birini kaderime Birini sana bağışlarım birini bana Zaman erguvan zamanı Zaman yüreğimin sana savrulma zamanı Tam da bu mevsim de Tam da bu anda Tam da bu kavşakta Tam da bu şehirde, yaşıyorken özlemin en katmerlisini Ne zaman ki bir erguvana dokunsam Sana dokunmuş gibi olurum Ne zaman bir erguvanı koklasam Seni koklamış gibi olurum Ne zaman ki bir erguvan solsa Solar içimde binlerce düş Solar içimde zaman Kolayca silinir gider her şey İçinde sen de olmasan Ne zaman ki bir şarkıya eşlik eder yüreğim Şarkılara güfte olurum ansızın Zaman zaman mırıldanırım adımızı birlikte Bir sana düşer gölgem bir kendime Erguvanlı bir düş olurum Issız bir sokakta varlığına duaya açılır ellerim Çıkarım Çamlıca’ya, bir yudum aşk solurum Kendimden geçercesine Ne zaman ki bir erguvan açar Bu kocaman şehrin ıssız bir sokağında Sen gelirsin düşlerime Sen gelirsin aklıma Ne zaman bir şarkıya ram olur yüreğim Bir aşk badesi içerim erguvan yaprağından Sakın sorma bana, Hangi gün, hangi mevsim , hangi baharda geleceğimi Bir nisan sabahı diyeyim sadece Sen beslenmeye başladığında toprağından Bir umut filizlenir belki Şehrinin toprağından, şehrimizin ufkundan |
ERGUVAN BAHÇESİ Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...