Papatyam
Âh Sevgili!
Sana olan sevgim o kadar masum ki, Papatyaları ne koparabiliyorum, Seviyor mu, sevmiyor mu diye. Ne de koklayabiliyorum. Kıyamıyorum onlara, kıyamıyorum Sana... Âh Sevgili! Taç yapar mıyım papatyalardan saçlarıma, Tut ki güneş açtı sabaha, Nasıl kıyabilirim ki rengindeki ahenge? Oysa ki gülüşünde toplamam gereken papatyalar var... Âh Sevgili! Ne de asildir koparmadan dalları, sevmek misali papatyayı, Kıyamam ki işte, uzaktan bendeki Dokunmadan sevebilmek gibi seni... |