gözünün önünden gitmeyen anlar varya...

Geceleri geçsin diye yataklara düşen ben,
liseli âşık,
Okulun yollarını nede gözlerdim.

Âh Sevdiğim!
Hiç aklımdan çıkmıyor,
Beni benden aldığın gün.

Okul bahçesinde,
Duvardaki heybetli duruşun,
İçimin sesi, ellerimin titremesi.
O duvardaki izlerin kaldı aklımda...


Öğlenleri;
ateş vaktiydi bendeki,
Ve sabırsızca,
Genç kız misali,
Lise öğrencisi, çiçeği burnunda...

Sensizim,
Beklediğim sendin,
Üzerindeki kahverengi ceketin,
Unutmuş değilim.
O simsiyah, uzun saçların,
Kakülü gözlerinin önünde,
Beni benden eden.
Duvardaki genç...


Âhhhhh!
Heybetin ayrı senin, selvi boylum,
Buruk seslim, yanardağ gibi,
Gelsen bana, patlamaya hazır,
Bir „ben” var artık, sevgiye
Ve sensizliğe dayanamayan...

Hala şaşıyorum kendime
Ben kimim diye,
bu şekile nasıl geldim diye,

ve „sen”

bana kim olduğumu gösteren,
Senin bir parçan, ananın yavrusu gibi,
Etten kemikten,
Benim diğer yanım sen
Duvardaki genç...

Offff!
Tam bir yıl geçti seninle,
Lisede heyecanım,
Her sabah kalkışım,
Molada seni görüşüm,
O duvardaki ıssız duruşun,
Tam bir yıl....

Mecalsiz
Bıraktın beni,
O gittiğin gün.

Ve anladım ki,
Sen gittikten sonra
Aslında bende seninle gitmişim.
Ne ruhum ben de kalmış
Ne bedenim hisseder olmuş.

Ahhhh Sevdiğim!
Halen gözlerimin önünde,
Heybetin,
Baygın bakışın,
Gözünün önündeki kakülün,
Duvardaki genç...

Bu ne yaman sevdaymış sevdiğim,
Hiç bitmesin...