15 Nisan 2020 hava dumanlıydı,
Dumanlar önce dağları sardı,
Dağları kuşatan mis kokulu dumanlar,
Daha sonra evimi ziyarete koyuldu,
Mevlâna gibi ‘ne olursan gel’ dedim,
Kalbimi açtım, günahsız aydınlığa,
Balkonumdan içeri aldım sevinerek,
Bütün bedenimi duman sardı,
Ve duman oldum duman…
Sis sis deriz, geçer gideriz,
Bu dumanın arkasındaki
Eşsiz sevgiyi göremeyiz…
Ruhu, bedeni tertemiz olan sisler,
Uzağımı yakın etti bana,
Dağların zirvesini evime getirdi,
Aile fertlerim mutluluktan uçtu,
Çünkü biz, misafir severiz…
Dağlardan taşan sisler,
Şehre indi, duman duman,
Caddeler, sokalar da öyleydi,
Yüreğimiz, kalbimiz
Hep bembeyazdı…
Dünyayı saran korona virüsü,
İnsanlara hayatı zehir etse de
Beyaz dumanlar hayata bağladı,
Daracık evimizde, hücremizde.
Çekirge, sise eşlik etti,
Kibir yoktu, üstelik utangaçtı,
Kondu ruhumun derinliklerine,
Edep, hayâ yüzünden okunuyordu,
Beni Kaf dağarlarının arkasına götürdü,
Pamuktan bir iple bağladı bulutlara,
Kalkışını yaptı, özgürlüğe doğru.
Bedenim evimde hapsolurken,
Ruhum sisle yolculuğa koyuldu.
Karlı dağlar, vadiler, ovalar,
Umutsuz şehirler, altımızda kaldı.
Nehirler, yılan gibi süzülüyordu,
Aşka susamış, denizlere.
Çiseleyen yağmur damlaları,
Yok ediyordu günahlarımı.
Derin bir tefekkür sarıyordu,
İncecik bedenimi…
Bu bahar böyleydi,
Evimizde baharı karşıladık
Evimiz, barkımız,
Bedenimiz, ruhumuz
Hep bahar oldu
Ve beraber yaşadık gülbaharı,
Çiçekleri ve çiğdemleri…
15.04.2020
Yozgat