GÜNDÜZÜM GECE ;GECEM GÜNDÜZÜMkorkuyorum gecemin gündüzü umudumun dümeni korkularım boş gemilere saklanır kıyılarımdan geçer sessizce kağıttan sandallarımı batıra batıra düşüncemin fırtınasında her gece gecenin içinde düş düşümde derya kağıttan sandallarım ıslak kumları yalaya yalaya yol alır umudun kesiği sarar sol yanımdan ümidin fırtınası yakalar ense kökümden cam kesiği gibi sessiz ilerler su ala ala alabora olurum yazıp yazıp gönderemediğim mektuplardan yenilerini yapar suya salarım sen okumazsın ben silemem kendi kendini bitirir sözün koynuna sıgınır içimin karanlığı geceye karışır kağıttan sandallarım suya gündüzüm geceye gecem gündüze hiçliğin ortasında kum gibi Sibel Karagöz |