VEDA BUSESİ
Madem gidiyorsun bu son kararın
Bir veda busesi kondur öyle git Anlamı kalmadı kışın baharın Saati, zamanı dondur öyle git Serabımdın, susuz kalan çölüme Bülbülümdün bağımdaki gülüme Sensizliği anlatamam gönlüme Birkaç tatlı sözle kandır öyle git Sen çıkmıştın, aşk falında bahtıma Sultan oldun, gönül denen tahtıma Yönelmişim, isimsiz bir rıhtıma Rotayı vuslata döndür öyle git Geceler öfkeli düşlerim firar Hüzün bulutları ufkumu sarar Dışarım Zemheri içimde kor var Yaktığın ateşi söndür öyle git Adını yazarken titreşir elim Söylemeye kalksam dolanır dilim Sen gittin kurumaz ıslak mendilim Hasret sancısını dindir öyle git Gözlerim uykusuz yüreğim yorgun Sen bana çileydin ben sana meftun Mademki son buldu aşk denen oyun Sahne perdesini indir öyle git ŞENTÜRK DURSUN |
Kutladım yazan yüreğini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla