SÖĞÜT AĞACI
Gizemi, gölgene çekerdi beni
Bitmezdi hoşbeşi söğüt ağacım Kesmiştim elimi keserken seni Olduk kan kardeşi söğüt ağacım. Üflerdim sevdaya sürgün dalını Seslerdin derundan aşk masalını Kuş mevsimi yâr salını salını Gönlümün söyleşi söğüt ağacım. İcabet ederdin çağrılarıma Devaydın yürekten ağrılarıma Sürerdim kanayan yaralarıma Keserdin ateşi söğüt ağacım. Başında bulutla göğe dalarken Kurduğum düşleri rüzgâr yalarken Salkım saçlarını suya salarken Belerdik güneşi söğüt ağacım. Yaşamın özünde zaman durdukça Ruhumun gıdası kalbim vurdukça Duruyor içimde öyle çocukça Sevincin bir eşi söğüt ağacım. 14.04.2020 Salih ERDEM |