SABREDEN
Hiçliğe büründüm, her gün başka kaygıyla süründüm
Güldüm, hayatımı mahveden kayıplara buruk bir tebessüm Yok oluş evresinde yaşadığım dönüşüm hiçte kolay bir görüntü değil bunu aklına kazı Örülmüş ağlar var sana ulaşmak için, öldüğüm düşlerde kaldı belki de çözüm Ağır bir vicdan mahkemesinde yargılandım, bitirecek beni kendimle savaşım Hayır gelmeyen zamana herkes gibi susup alıştım ama aklımda var bir planım Sağır olmuş tüm dünya haksızlığa, bunu nasıl atlatacak iyi kalmış tarafım Bağır, onca eyvallah çektiğin hükmü verilmiş yargılara, bende bir ihtimal kazanırım Utanarak söylediğim her fikir insanları birleştirmek için Her karanlıkta kaldığım da aydınlığa çıkmam yalnızlığın işi Korkuyla uyandığım devamlılık hissi çaresi olmayan sorunlarda gizli Teslim ettiğim her duygu sana esir, sessizce kabul etmem ise büyük devrim Zihnine yer edinmiş zehirli düşünceler kalbine hükmeder Derbeder insanlığın farkı yoktur modern köleden Riyakardır heves denen menet, geçmez dediğin şeyler birden biter Öyle kapıldığın umutsuz zamanın mutsuz bir şekilde geçer Yoğun bir yorgunluk kalır üzerinde, ne olursa olsun karakterin sabreder |