CellâtUmutları kanlı orağıyla Deste deste biçerken fani yalan Mavinin can çekişip Çığlıkların düğümlendiği an Kulak verip de rüzgâra Bir sesimi duysan Kaç para eder senin saçma sapan güzelliğin Anlamsız cismime can verip Sırılsıklam sarılmazsan Bak işte önüne katmış ölüm sürülerini Geliyor zaman Şayet gelmezsen Soyun üzerine giyindiğin alları Pembeleri, mavileri Ve ciğerime batırdığın lacivert iğneyi Kıyamete kadar yan Neden umut olsun gökler? Güller neden solsun? Ve niçin ufuk sırıtsın pembe? Mavi benim, Kızıl benim olsun Sana bağışladım Al senin olsun karanlıklar Tepe tepe kullan Durmadan dinlediğiniz Ah! şu kasvetli şarkılar! Bestekârı bir meczuptur Güftesi baştan sona Kuyruklu bir yalan Fitil gibi sarhoş ve sağır Kör etmiştir gece muhatabını İstediğin kadar bağır Geçmişin çıkmaz keşkeler sokağında Matemli bir “ah!”tır kalan Taşınamaz yalnızlıklar Yerçekiminden, kamburumuzdan Ve cesedimizden de ağır Peki ya sizler Kimin ölüsüne ağlıyorsunuz şimdi? Nedir bu dilinize yapışmış Feryad-ı figan? Bir adım arkanda, bir adım önünde Tüm geçmişlerin en büyük cellâdıdır zaman Sen kahkahalarla gülersin bilirim. Sana işkenceler yaptığı an Bu akşam yine hançerini parlatıyor boynunda Bırak gülsün İblisin fesat tohumu Muhatap bile olma! Dayan yüreğim Dayan C.Çalık |
Matemli bir “ah!”tır kalan
Taşınamaz yalnızlıklar
Yerçekiminden, kamburumuzdan
Ve cesedimizden de ağır
Etkili ve sağlam bir şiir, kutlarım
saygı ve sevgi ile
Ozan