Şevkat
Şevkat
belkide ilktir bir bilmeceyi bildiği halde yeniden çözmeye kalkışması insanın insansız yaşraken insan kalbalığında insan geç kalmışlığının azabında şeytanmıydı azapta olan insansızlığna neden isyan eder ki zaten insansız bir yaşam sürmemişmiydi tahtı tacında dünyanın mermiler göğsüne boşalınca merhamet dilemek her vurulmuşun son hali gözlerinde ilktir bir başka şevkat yeni bir ufka yeltenmek ömrü vefa ederse insan soyunun süküneti kimin varlığı kime armağan herkes kendi kuyusunda olunca darmadağan görür avucunda ki felaketi bu ilk değil ki belkide son el uzatması el tutuşmanın Ahmet Coşkun |