Yalnız bir ırkın sözcüsüydü şiirler
Şiire hükmeden duygular ise ara bulucu
Menevişlenen hayallerde durağan notalar
Kanıksanası hangi gerçekse
İklimde saklı dualar
Elbet yalnızlığın tek ırk olduğu bir boylam
Aşkı boykot eden kibirli yaftalar yeter ki
Uzak dursun düşlerden.

Düş muadili şiirlerin saklı sırlarında
Yansın beyitler
Hicvi ömrün, kimi zaman matem
Kimi zaman mahrem
Yola çıkıp da aşkın asasıyla
Nemalandığımız karanlık aslında
Aydınlığın saf tuttuğu tek yaka
Elbet minvalinde yorgun bir ömrün
Beyaza bandığımız umudun seyri:
Ne zamanda saklı yalan
Ne yalanla döner devran
Varsa yoksa sancılı aşklar
Kabrinde doğan güneşe meyleden
Ruhların de gizinde saklı o görünmez mahzen.

Düşülesi içine aşkın
Devasa sağanağında saklıdır illa ki yarınların.
Bir bulut zümresi ki
Çatısında evrenin saklı vaveyla.
Bir yeryüzü bilmecesi ki
Kök söktüren yakut parlaklığa.

Emsalsiz yorgunluk
Endamlı şive
Ezeli rakibi ömrün
Bir künyeden ibaret elbet o şecerede.

Mavi bir ırkın temsilci miydi aşk?
Köpüren göğün gözlerine gizlenmiş bir tümsek
Belki de şüheda düşlerin gölgesiydi mevsim.

Kanaviçeler saklı kanatlarında martıların
Kayrası mı yerin göğün…
Elbet kopacak kıyametin öncüsü idi
Ayak sesi yüreğin
Duyulmazlığına kanat takan şairin de hür iradesi.

Bir minval ki:
Dokunulmazlığı umudun.
Bir sürrealist imge ki:
Tüten ümidin yaslı seyri
Az sonradan öncedir saklı tuttuğum
Anımda kayıtlı her sözcük
Elbette vazgeçemediğim birer müdavim.

Çağların yankısıdır şiirler
Şair olmaya namzet bir coşku ki
Tutuşan mevsimin yüreğine dikili bir ilik
Az sonra da kavuşacağız düğme misali.

Ömrün dokusunda yumuşak bir ukde
Açmazı evrenin
Kilitli bir kasa gibi yüreği
Hibe ettiğim şiirin de na’şı
Ölümsüz bir aşkın muhtırası.

Saklı kaldığım mahremin gölgesinde
Kayıtsızlığı evrenin
Sükûn dilediğim günden
Firar eden bir yemin gibi
Aşkla sözleştiğim.