İNSAN EKTİK
Dinle
Esmer kız Gece kulağına Ne fısıldar? Karanlıklar toplar, Aydınlıkları. Sevdan, yıldızlara Kement atmaktı. Topraktın madem Toprağa dönecektin Ondan geldin, ona gidecektin Neden onun gibi Mütevazı değildin? Sen de haklısın Esmer kız Topraktan almak için Önce vermek gerek. “Şeyh Adil’e insanlar ektik.” Hasat mevsimi yakın. Hep hasretlik biçtik. Yağmurlarını Maraş’ın Biz poyrazıyla sevdik. Damdan düştüğüm gecelerin Acısına/ İnan, göğsümüzü serdik. Bir gül gibi solma diye Geceler boyu, Gözyaşları akıttık. Ayrılıktan değildi. Esmer kız, Ezelle ebed arasına Kurulan, Sırattan kaç kere geçtik. Hani derler ya “Sen giderken Biz dönüyorduk.” Gittiğin o yollardan Biz, Sen daha Küçük bir çocukken geçtik. Meyhanelerin paslı duvarlarına Kaç kişinin gölgesini çizdik. Mapushane parmaklıklarında Kaç düşümüzü gerdik. Gerdik de inceldiği yerden Yeniden düğümledik. Yollarda kaybolan hatıraları Kim bilir, kimlerle derdik. Bakma, fukara gibi gezer de Efendi gibi yerdik. Söz verdiğimiz sözler uğruna Biz ne kelleler verdik, Verdik de sözden geri dönmedik. Şimdi ahir zamandan Sual edersen Biz onun cevabını Çoktan verdik. Şeyh Adil: Kahramanmaraş’ın en büyük mezarlığı. M.Ö./2008 kahramanmaraş |