Seyre KoyuluşGönülbahçeme ekilmiş, bir aşk tohumu.. Can suyu, gözyaşları ile verilmiş.. Bin bir, gönül yorgunluğu ile besiye çekilmiş.. Şiirler ile süslenmiş.. Herseyin; Başlamadan, tekrar bittiği o, yer.. Bir gece yarısı, sabaha karşı.. Son kez izliyordum, gidişini.. İlk ve son kez düşüyordun, gönül bahçemden.. Senin ardından; O tohum, kuma düştü.. Kum da filizlenir mi ? Gizlenir mi ? Bilmem.. Dalga vurdu.. Can suyunu mu verdi ? Alıp, gitti mi ? Bilmem.. Biliyor musun? Senin ardından; Bunlar oluyorken, Ben ilk defa hiç bir şey yapmadım.. Mücadele etmedim kendimle.. Savaşmadım. Sessizce, seyre koyuldum.. Herseyin; Başlamadan, tekrar bittiği o, yer.. Seyre koyuluşumun, hatırası, Kendim ile ahitleştiğimin, nişanı olsun.. Yasin Dağcı |
Güzel bir şiirdi. beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...