YAKAMOZLARA, ASUMANLARA SENİ SORDUM
sen yoksun ya yanımda
bu İstanbul bana dargın bana küs ne yapsam, ne etsem inan, inanmıyor söndü artık söndü Rumeli Fenerim Kız Kulesi seyirlerim kangren oldu Çamlıca Tepesi bile efkâr yumağına döndü bu akşam farklı bir akşam seni sordum Beşiktaşlara, Aşiyanlara martılara, şarkılara yakamozlara, asumanlara seni sordum vakit yetmedi gece de kifayet etmedi a hu zarımı akıttım durdum kıyıya vuran dalgalara arama sorma arlanırım tutuklanırım madunlardayım tamularda gel zaman, git zaman ve de maziyi yaşıyorum düş kırıklarımda çığlıklarımda, hıçkırıklarımda maziyi yaşıyorum mısralarımda ise hala seni yazıyorum ama zılgıt ama ılgıt, ılgıt |