Son sözün korku oldu gitmeden
Kapıyı çarpmadan önce yüzüme
Soğuk sis içime doldu kalbin buz tutmuşken
Duvardan resmin düştü
Üzüntü ve kırık hayaller içimde büzüştü

Ancak biliyorum kalkacağım ayağa
Başaracak kalbim diye haykıracağım
Senin kadar nankör ve sağır dağlara

Sis kalkacak kalbimden
Hayallerin tozları uçuşup kaybolacak
Anılarımızın şöminesi sönüp
Tuttuğun kadehler de kırılacak
Senli geceler kalmayacak ve gün elbette doğacak

Senle çektiğim selfiler silinecek
İçime kazınmış mesajlarından eser kalmayacak
Gitmenin cezası unutulmak olacak

İlk kar ocakta yağdı üstüme
İlk yalanını yakaladığımda
Oysa bir önceki kış yaz gibiydi
Üşümüyordum kollarında aşkla yanarken

Gecenin örtüsü kalkarken hüzünlerden
Gündüzün düşlerine yeniden dalacağım
Evet olmasan bile hayatımda
Güneş yüzüme gülecek yine
Gitsen de....

#AyhanÖzcimbitŞiir