EFKÂR

Ey! Başı göğe değen sıradağlar.
Busekâr bulutlar!
Dilim ah-ı zar eder,
Sinem efkâr!
Leylim leyl değil...
Sema da duyulur veyli-lerim
Gözyaşım müjganlardan süzülür...
Suskunluğumla seslenirim gecelere.
Kamer sırtını dönmüş.,
Necm-ler darmadağın.
Bulutlar toplar gökyüzünden bahtımın karasını.
Siyahi bulutlardan yaz ortasında üstüme,yeryüzüne kara karlar yağar!
Aşkın vahasında parende üvelik dolanır.
Yorgun düşmüş kanat çırpmaktan,
Yüreğime çarptı kanat çırpışın.
Alnımın kıvrımlarından öp!
Öp ki, gökten yıldızlar dökülsün...
Öbek öbek utancından.
Sanki zaman perdesi yırtılmış,
Gecenin damarlarında dolaşır gözyaşlarım...
Aşkın zekâtı deyip acımı gözyaşımla emzirdim.
Usul usul sessizce...
Sevdamı ölmeden tennur-e sardım.
Bittim! Bitti! Bittik!
Bedenim, ruhum, gönlüm zebun.

Radiye Diri