1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
692
Okunma

Gün suskun, gün gamlı
Kaçıncı uykum bu, kâbuslarla uyanışımla
Dünyaya bakıyorum uzun uzun
Dünya suskun, ölüm sessizliğiyle
Bir yankıdır sesim, sessizlikte
Nefes almama sebep sanki adın
Uzaklardan duyulur mu kalp atışlarım
Bir yürek sızısıyla
Yokluğuna perdeler çektim, yine yokluğunda
Aç şimdi umudumuzun tüm ışıklarını
Söylesene sevdiğim
Hangi kelimede kırıp döküldün
Şiir şiir seslenişimde
Sevgiyle örülen siperlerde
Topla şimdi hüzünden asma sözlerini
Etraf dağınık harflerden
Toprağı söküldü yüreğimin
Acısı kaldı yine kasvetli gecelerin
Geceler suskun...
Müzeyyen Sabah
5.0
100% (3)