VEFA TOHUMU
neredeydi kaybettiğim sen
yüreğimde gizlediğim bakarak yüzüne uzunca irkilerek izlediğim kaçışarak dehşetinden ardın sıra serin bir gölge arzusuyla.. sen akılda kalanların en güzeli bazen aklımı yitirdiğim öyle sakin anlarda gelen şiddetli öfke nöbetlerim çeşmelerimden akan suyum damağımdaki hayat iksirim.. ansızın bir veda daha mı edeceğiz yine dönmek üzere usanmadan özleyeceğiz içimde dolanan sesinin tonları ve örterken üzerini can katar yanağına kondurduğum.. bilirsin en güzel vuslat kavuşmak ümidiyle can çekişirken o derin hasretinle dilde biriken sözleri yuttukça doluşur penceremin önüne gün aydınlığı ve söz verir sana her lisanıyla akşamlarda göz yaşlarının vefa tohumu.. |