COVİD-19salgın şiddeti ölümleri çoğaltıyor kendimi arıyorum şehrin uçurumlarında gözleri ölgün insanlara rastlıyorum acı ve hüzün topluyorum yalansız güzellikler de utangaç gülümsemeler hep aynıyız birbirimize yabancı fakat biz bize razıyız yokluğun ve ölümlerin dünyasında nedensiz ve niçin soruları herkesi zorluyor taşlar yerine oturuyor yazılmış bir senaryo var bulaşıcı virüs yakaladığını öldürüyor şiddetin şiddeti salgın hiç geçmiyor bir tezgah ürünü bu mikrop dünyayı hançerliyor er geç COVİD-19 ölecek hayat ve insan fıtrata dönecek fitne ve fesat virüsü kendi elleri ile yaptığı bir musibet hangi şeytan insan ürettiyse ona lanet... mustafakaya 2020 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...