Uzaktan da severim ben seni,
Yüzüne dahi bakınca sevinip;
Gülüşünle de bilirim ben seni.
Çehrenin nûruna beni hapsedip...

Tesirinle müteessir ettin sen beni!
Sensizlik zûlümdür bana, ben seninim.
Karşımdayken sen, gözlerine göm beni,
Oradan uzaklaşıp ayrılan o beninim...

Sensizliğe terk etme sen bizi
Sen olmasan duygularım olur sisli,
Bulacağım inan, zifiri de olsa bizi:
Bulacağım bizi ardında bırakıp gizli.

Lütfen bana karşı sevme seni!
Unutma sen, hep soluma konup,
Sen, eğer ki bana karşı görsen seni:
Yok olurum, sol yanımı kovup.

Benim imkânsızımdır unutmak seni,
Haykırırım bu şehre, beklerim her dem
İmkânsızım benim, özlememek seni,
Sensin, o aklımın ücrasında her dem

Bilmem düşünüyor musun ordan beni?
Sensin o, benim sevdiğim güzel...
Görüyor musun rüyada beni?
Sensin o, benim tek emelim, bir özel.

Özledim, çok özledim bizi,
Geliyorum, bulamıyorum: Yok izin.
Gördün mü ey gît-i firûz, Sen bizi?
Arıyorum ama her yer zifirî gizin.

EYYÜP ASLAN