ÇARESİZLİKBir bilsen Ne fırtınalar kopuyor yüreğimde Dalgalarıyla çarpışıyorum kara denizin Baktığım gün batımları yok oluyor Gri bulutlar sarıyor gökyüzünü Umutlar batıyor bir bir Küskün, bakışlarında eriyorum Lodosun yumruğunda yıkılıyorum Bir yanım naçar kalıyor Bakışlarım son noktasında hayatın Akşamlar çökünce semtime Sensizlik korkusunu düşüyor yüreğime Yakıyor beni hasret Gözlerim kançanağı Yüreğim patladı patlayacak Çaresizliğe düşen damlalar Eşiğinde asılı kalır yüreğimin Yok olmuş mazinin silik hayali Sevda ateşinin yangını düşer içime Kuytularını üşütür yokluğun Sen dikkat et Akşam serinliği üşütmesin Zarif ince bedenini Uzanıp öpmek isterdim seni Sözcükler dilimde dolanır Anılar sürüklenir karanlık dehlizine İçimi kanatır keder Zaman umutsuz olur Geçmek bilmez Böyle akşamlarda Sesinin tozu kulağıma değiyor sanki Bir adım atabilsem sana Yırtılacak yalnızlık perdesi YNS |