Otur Oturduğun Yerde
Neden hâlâ ayaktasın
Otur, oturduğun yerde Gün boyu hep sokaktasın Otur, oturduğun yerde Sana gelen, bana gelir Dolaşıp, âlemi bulur İnsan oğlu bir bir ölür Otur, oturduğun yerde Seninle, ben baş başayım Sanma ki senden başkayım Sen yaşa ki, yasayayım Otur, oturduğun yerde "Bana dokunmayan yılan" Deme, bu gafletten uyan Seni de, sokar birazdan Otur, oturduğun yede Gülün solmasın dalında O’nu, yaşatmak elinde Yeter tüy bitti dilimde Otur, oturduğun yerde Bırakın, şu bencilliği Yüceltmeyin cahilliği Benimseyin evcilliği Otur oturduğun yerde İbrahim Taşdemir |