Annem menekşe ve benCanımdan öteydin kaybettim seni Yüreğim incindi delindi sanki Kıymetini bilemedim nedense Şimdi göz yaşlarım dinmez inan ki Bağrıma taş bassam yere atsam kendimi Dinmiyor sızım üzgünüm anne Geçer mi bu acı seni düşünmeyince Aklıma mukayyet olamıyorum anne Şimdi senden kalan mor bir menekşe Bir menekşeye bile bakamadım anne Suyu da pek sevmezmiş solarmış hemen Sen gittin diye mi döktü yaprağını bilmem ki anne Yıllardır dururdu cam kenarında Nasılda şarkılar söylerdin ona Bazen kıskanırdım ona ilgini Beni de sev isterdim menekşe gibi Keşke ben menekşen olsaydım annem Bugün ben de sen gibi Bugün ben de menekşe gibi Solsaydım annem. _Neptün * |
Sonra gülü,papatyayı ve nergisleri severim
Bir de tabi annelere yazılmış böyle harika eserleri
Her şey güzel gönlünce olsun,,