Muamma
Çiçekler açacak,
Ben aklımı kaçıracağım, Kötü davrandığımdan mı? Yoksa çok hoşlandığımdan mı? Orası muallak. Mevsimler düşecek takvimlerden, Bilinmeze geçireceğim kendimi, Son kez sarılarak, Son kez sanarak. Aynalarda eskiyip rutubetlenen, Sıvası dökülen duvar gibi yüzüm, Sırası değil hiç bir şeyin, Yok hiç lüzum; ’Ağlamaya değmez’ dedikçe kanar ya gözüm, Tablada kül, Kitapların üstünde münasebetsiz tozum, Yalnızlığım bile terk etti beni, Değersizim, azım. Kurtlar üşüşecek iki gramlık aklıma, Irzına geçecek yine kader, Hiç tanışmadığım hakkımın, Yerimi bilip kapaklanacağım, Her şeyin yanı sıra, Ara sıra; Kuşlar uçuşacak gökyüzümden, Tebessüm edip devam edeceğim, Terini silip alnımın. |