iç acılar
İç acılarımın toplamından öte bir şey değildi yaşamak
Yalnızlık diyordum Çünkü güzel duruyordu bir şiirin içinde yalnız olmak Yüzüyordum korktuğum şeyler denizinde Belki de hoşuma gidiyordu çırpınmak Hiç seyahat etmedim Zaten gerekmiyordu savrulmak için seyyah olmak Çok koştum,çok yoruldum Ama biliyordum bir yere varılmayacağını yerinde sayarak Kafamın içinde bir şey vardı Bir kişi ya da bir sözcük değildi yalnız bu sefer Belki de düşüncelerimdi beni hasta eden şey Belki kendi kendimin düşmanı olmak... |