TUTSAKLIK GÜNCESİOrtalıkta kanımızı donduran,buz gibi bir hava esiyor kalmadı artık hiç ne tadımız,ne de tuzumuz ürkek bir serçe gibi,her an tedirgin huzurumuz sürü psikolojisi içinde sürüklense de ruhumuz yeter ki hiç tükenmesin,sevgimiz umudumuz yaşantımızı kaosa sürükleyen bir corona belası dünya üzerine karabasan gibi çöküyor herkes acımasız bu kabusla boğuşuyor ölüm korkusuyla yüreklerimizin nutku tutuluyor endişemiz kaygının zirvesine tırmanıyor çelişkili,karmaşık duygular içindeyim yüzümde zoraki sahte bir gülümseme içimden geçenleri maskeliyor herkesi etkisi altına almaya hazır eşkıya gibi bir virüs de pusuda bekliyor ülkemin tenhalaşmış sokaklarında garip bir hüzün dolaşıyor başına buyruk herkes sus pus olmuşken,korku dolu bakışlarda sıtma tutmuş yüreğim,sarsılıyor can telaşıyla silkeleniyor,kendine geliyor yalnızlığında içinde,hep bir umut ışığı yanan gözlerim yalnızlığın penceresinden puslu gökyüzüne dalıyor bir su gibi akıp giden ömre manasızca bakıyor Sevgili Eşim diğer odadan bana yüksek sesle sesleniyor irkiliyor,koşup gidiyorum,can kulağıyla dinliyorum "hadi yap bir orta şekerli Türk kahvesi de içelim" diyor hatırı sayılır bir kahve yapıyorum,otuz altı yılın aşkına gözlerinin kahvesi tadında kendime de bir fincan dibek kahvesi ısmarlıyorum yudumluyoruz hayatı süt liman yaşarcasına buz tutmuş yüreğimde suya düşmüş hayallerimi bir hevesle gömlek niyetine giyiyorum üzerime boyalı saçlarım gibi,eğreti duruyor düşlerimde kayboluyorum beni saran bir boşluğun içinde tutsaklığın atmosferinde savaşırken hepimiz de can sıkıcı aynı havayı soluyoruz bir an evvel derin bir nefes alıp yaşamayı nasılda bekliyoruz dört gözle sağlıkla,huzurla,barışla,sevgiyle... AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 26.03.2020 |
Kalemine yüreğine sağlık
________________________________Selamlar