SAHİLDE SENSİZ GÜZ AKŞAMLARIBu sahilde, güz akşamlaının süsüydün sen, İmbiklerden süzülmüş bir zerafetle o güzel yüzünde Ellerin avcuma esir düştüğü zaman. Önce mahcup bir tebessüm o gül yaprağı dudaklarında Ve pembe yanaklarında nar çiçekleri açardı, Sonra arzu, kor gibi yanardı dudaklarında, ellerinde, Sevgi gülerdi, umut ışırdı şebnem şebnem yeşil gözlerince; Sararan yapraklara yeniden hayat verircesine... Şimdi yoksun, yollar ıssız sahil mahzun Ve öksüz kalmış bu yürek Ve solgun duruyor güz güllerim, Nasıl özlüyor ellerini bilsen Sensiz kalmış ellerim Rengi, nar kabuklarına düşmüş güz akşamları Kızıl hüzünler yağdırır yüreğime Ve içimde bir buhurdanlıktan tütüp tüm dünyamı kaplar Hüzün rengi bir duman, Sararmış yapraklara akşam güneşi vurduğu zaman... Ünal Beşkese CEVAP VER |