Evde
Kapanıyorum, kara bulutlar kapanmış yine.
Evdeyim, dört duvar üstü çatı; çatmış kaşını. Göğüste kafes içinde pusan bir can, suçu ne? Evdeyim; pencerem, dünden dökmüş o gözyaşını. Dedim: "Ağlama artık gün bugün, dün çoktan gitti." Sildim tek tek, açtı yepyeni bir sabah odama. Çeksem bir nefeste içime, can ciğer/de bitti. Evdeyim, duyulan her havadis yarından yama. Mesut Tütüncüler 22.03.2020 DENİZLİ |