Tut Elimden
gökyüzünün kandilleri gözlerime düşer
ellerimde lacivert dehlizlerin atlasları sana doğru koşan benim bağrı yanık cehennemi peşime takıp gelen hem büyüyen hem küçülen hiçliğin aynasında sonsuza düşen benim tut elimden bir varsın bir yoksun çizginin bir sağında bir solunda aldığın nefes olsaydım o kısa arada yapışırdım yüreğine, ah ne saadet ama bir ateş var aramızda Dorian Gray’in gözlerini yakan bir ateş aynada belirir çirkin yüzüm tut elimden keşkeler yok dilimde, sen varsın, yarın var, biz varız kaç dağın ardında, uzağa düşmüş gölgen güneşi tutuyorum bir elimle dahası olmasın ayrılıkların dua gibi dilimde peşinden dev adımlarla gelen benim ikimizi de ısıtacak bu güneş tut elimden. |
keşkeler yok dilimde,
sen varsın, yarın var, biz varız
kaç dağın ardında, uzağa düşmüş gölgen
güneşi tutuyorum bir elimle
dahası olmasın ayrılıkların dua gibi dilimde
peşinden dev adımlarla gelen benim
ikimizi de ısıtacak bu güneş
tut elimden.
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi, içtenlikle KUTLUYORUM...