LEYLA'M
Urbamız ayrı ayrı, tek bir yürek gibiyiz
Beliklerin dökülür omuzdan bele Leyla’m Aynı dil aynı ağız, şeker şerbet lebiyiz Gözlerin desti şarap içeyim bala Leyla’m. Dağıtma yüreğimi öpeyim gözlerini Lebim derya sözünü silemem izlerini Savurmam yele vermem kül etmem Közlerini Kendin alıp gidersen hayalin kala Leyla’m. Küsme gönlüm üzülme pare pare dökülme Gönül Sufi dergahı çık semaya sıkılma Ruhun karanlık kalmaz el ele ver yıkılma Ses verdin yola düştüm gönlün aşk ola Leyla’m. Çehreni alev sarmış gözünde çıralandı Fitil bilmez köz bilmez can canda sıralandı Güzelliğin sultanı ok ile yaralandı Gözün mastan bakışlı yüzün ver güle Leyla’m. Taş olsan toprak olsan üstüne gül dikerim Kalbimin cevherisin gece gündüz çekerim Cennet bahçelerinde misk-i amber kokarım Özlemi can evinden çöllere sala Leyla’m. Bala : küçük çocuk, yavru. 16.03.2020 MANİSA |
Yüreğinize sağlık
TEBRİKLER.