TERKEDİP GİTTİN
KALP AĞRISI
Ne zaman dinecek, şu kalp ağrısı, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Bu feryatlar dilin, kalbe çağrısı, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Hani yeşerirdi, aşk ile yaprak, Bire bin verirdi, sevgiyle toprak, Semaya el açtım, ben ağlayarak, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Vurduğun kelepçe, zincirleri çöz, Küllenmedi hala, sinemdeki köz, Dilinden duymadım, tek bir tatlı söz, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Yıllar geçti, tek bir selam salmadın, Ellere yar oldun, (bana) yaren olmadın, Çareler sendeydi, deva bulmadın, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Yollar tükense de, son durağım sen, Ne kadar sevildin, ne kadar bilsen, Bu omaz yarayla, yaşayamam ben, Canımdan can aldın, terkedip gittin. Muzaffer KÖNDEL |
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________________Selamlar