…Senai Demirci’ye sevgiyle…

Masmavi bir göğün şafağında dalarken yemyeşil düşlere
Kalemin zehirli kanı damlar bembeyaz sayfalara
Bulutlar kusar acıların haram meyvesini
Şakiler tutar yolların nurlu kavşağını
Gözlerimin kan çanaklarında yüzer sülükler
Sen yetişirsin ufukları kuşatan ve kucaklayan ramazan
Sen derman olursun katmerleşen yürek yarama
Panzehirim, azgın fırtınalarıma şefkatli liman…

Tut beni ey oruç; tut ki uçurumlarda hakikatin eteğine yapışayım
Yalanların kızgın ateşinde akışkan berrak suyum ol…
Çığlıkların tahtında suskunluklarımın sesi ol
Ensemde hissettiğim korkuların nefesi dağılsın enginliklere
Tutsun elimden nur yüzlü bir derviş, çekip alsın Yusuf’un kuyusundan
Yalan denizlerinde karaya vurmasın hakikat gemisi…

Tut beni ey oruç; tut ki ateş köprülerinden tamuya düşmesin tenim…
Ruhum sıkışıp kalmasın maddenin kasvet cenderesinde
İmanın saydamlığında aksın ilahi nazarlar yüreklere
Mumdan gemilerim yol alsın uçsuz bucaksız ateş denizlerinde
Yağmurlar taşısın rahmetini gönül tarlamızda sararan başaklara
Çöz şeytanın kirli saçlarına dolanan kırılgan benliğimi

Tut beni ey oruç; tut ki asrın gayya çukurlarının şer havzına düşmekten kurtulayım
Eksilen yanlarımı senin rahmet ve bereketinle çoğaltayım
Nefsimin yularını eline al, karanlık gözlerine sok şahadet parmağını…
Aynaların derinliğinde bırak mazimin uslanmaz gölgesini
Ruhumdaki tortuları, süveydadaki karaltıları sele ver…
Çıkar, şefaat kapısının ardında bırak ruhumun kirlenen elbisesini

Tut beni ey oruç; tut ki düşerken tutunabileyim minarelerin nurdan gölgesine
Bir çocuğun bakışlarının saflığında bırakayım rahmani düşlerimi
Gözyaşımın sağanağında yıkansın zamanın kirli pabuçları
Yıldızdan avizenle gider kalp göğümün karanlığını
Yürek dağlarımda biriken karları dağıtsın rahmet rüzgârın
Düşürme aklarımı, varlığın bereketinde ikmal et yoklarımı…

Tut beni ey oruç; tut ki kaynayan ateş denizlerine düşüp de yanmamayım
Solmasın baharı müjdeleyen güllerim hazan bahçelerinde
Ebedi uykuma dalayım mahyaların şefkatli aydınlığında
Zihnimdeki keşmekeşler, vahyin duruluğunda çözülsün
Mızrap vursun, gönül sazımın tellerinde aşka gelsin kelimeler
İmanım tazelensin isyan çamurlarının uzağında…

Tut beni ey oruç; fitnecinin diline, zalimin eline düşerken tut…
Hilalin gölgesinde emzir ruhumu, düşlerin döşeğinde uyut…

M. Nihat MALKOÇ