Giderken...
Firarlar akıyor
gökyüzündeki uçan kuş kanatlarında… pencerem yok…yok ki bakayım. Odam boş namussuzum boş… Ranzam, yatağım, yastığım, yorganım, nevresimim bile yok… Cebimde cigaram da yok… yok ki duvara yaslanıp çekeyim.. Bu mahpus damında sevincimde yok, umudumda yok, yanımda kimseler yok artık uykumda yok…yok ki konuşayım. İki yanım ben de ama…geceler eziyet bana. Gidiyorum işte vakit tamam, beni düşünenler bir daha dönmemek üzere…gidiyorum. Gidiyorum işte giderkende en çok en çokta sol yanım acıyor… Bu yüzdendir, günün şafağında tenim üşüyor.. Gölgelerim de yok…yok ki. Olan gölgelerim de idam masasında asılı kaldı.. "Üstelik giderken hazin hıçkırıklar bırakıyorum boş odamın ortasına…" 26.02.2020 / Bayram Köse |
sevdam içimde vurulmuş prangalar
yazılmış ardımda belki içli ağıtlar
düşünme gerisini
bu dünyanın cefasını
aşkın olmaz sefasını
bende çekerim yarasını
bahar gelse açsa çiçeğim
bana gelmez yine meleğim
çölünde Leyla Leyla deyin
duyarsanız görürseniz
buda bizim Ahmet deyin..
Kardeşimizden çok güzel bir şiir okudum. Bende biraz eşlik ettim.
Tebrikler kardeşimize
Selam sevgi ile.