Gözyaşlarımı da alıp gideceğim bu gece
Kimse görmesin içimde çırpınan
Ki benim de tanımadığım kelebeği
Gideceğim bir gün ama söz verin
Üzülmeyeceksiniz siz

Bir sokak lambasının altında oturacağım
Şiirler yazacağım tüm vazgeçtiklerime
Sonra ben pişmanlıklar içinde
Ağlayacağım günler boyu
Görmeyeceksiniz siz

O paslanmış şarkıları
Tıpkı bir iğne gibi batıracağım kalbime
Ve okuyacağım kendi kendime
Yazdıklarımı, şiirlerimi keder içinde
Duymayacaksınız siz

Sonra ben yapayalnız, gözüyaşlı
Bir el arayacağım kimsesizligime
Kimseler olmayacak ama
Ben yapayalnız, bir başıma
Can vereceğim bir köşede
Ağlamayacaksınız siz

Yıllar sonra bulursunuz
Başlığı olmayan acılarımı
"Yazık..." dersiniz, "çok yazık"
Hatta belki ağlarsınız, düşünürsünüz
Ama bilmeyeceksiniz siz