YORGUN BİR CAN GİBİYİMGeçmedi günlerim bitmedi çilem Kefene sarılmış bir can gibiyim Şimdi dertli dertli yazıyor kalem Toprağa verilmiş bir can gibiyim Onca namussuzun vurup döktüğü Kasırganın dallarını söktüğü Depremlerin afetlerin yıktığı Çileyle karılmış bir can gibiyim Kaç soysuz elinden bin kez satılmış Yüreğine hüsran acı katılmış Namert zindanında esir tutulmuş Acıya sürülmüş bir can gibiyim Çok kahpe sırıtıp gülerek vurdu Bazen her şeyimi alarak vurdu Çoğu başka yüzle gelerek vurdu Yerlere serilmiş bir can gibiyim Çakal sürüsünde bir yaralı kurt Parayı makamı etmedim hiç dert Saldırmış sinsice yığınla namert Sırtından vurulmuş bir can gibiyim Çıkar için arkasından koşulan Gülerek yüzüne kuyu eşilen Yaraları hançer ile deşilen Aranıp sorulmuş bir can gibiyim Çıkar dünyasında insan olmak zor Sinsice atılır yüreklere kor Kulak sağır gözler hakkı görmez kör Kederden yorulmuş bir can gibiyim Sanırdım insanlar doğru bir melek Ne bilsin seçmiyor eleyip elek Yemiş hep sonunda çoğundan kelek Sevgiyle kurulmuş bir can gibiyim Tükürsen sıfata yağmur sanan var Kalmamış ne haya ne edep ne ar Şerefini satıp saymış onu kâr Hayata darılmış bir can gibiyim Etrafımız sarmış çıkarcılar hep İnanın onurlu bunlardan merkep İnsan olmayınca neylesin mektep Ortadan kırılmış bir can gibiyim Ayhan Kocabay 02.03.2020 |