Yine aylardan Aralık; son güzün;
Kar, kış, kıyamet... derken sen düştün yine aklıma,
kar taneleri gibi, lapa lapa işte!
Gerçi hiç çıkmıyorsun ki...ne aklımdan, ne fikrimden
 
Acımasızca;
Geldi acı haberin, O puslu seher vaktinde...
Yanar dağ misali, öğdürmek oldu bende ki.
O kor ateşimde;
Feryad figan etsem sesim duyulur mu ki,
Seni geri getirir mi,
Gercekleri değiştirir mi?
Azrail kapını çalmış çoktan be yiğidim!
 
Hayallerin vardı;
Tek emelin aşina olmaktı...Başardın!
Ama yarım kaldı be Ahmed`im!
Yarım bıraktın Firdevs´ini...
Sevdalını, sevgini, ilgini...

Her şeyinle yarım bıraktın!
Ne sen yaşadın şu fani Cihan´da;
Ne de ona yaşattın!
 
Bende yarım kaldım;
Ne yıldızları sayar oldum sensiz,
Nede "Emmoğlumu" dinler oldum.
Ikimizin şarkısı diye,
Dinleyemedim...
Kulak veremedim,
Kelam edemedim,
Sen olmayınca.
 
Son mesajın;
Dahalen duruyor biliyor musun?
Geri ararım seni demiştin!
Sen demiştin bunu,
Sözünde duran, ama...
Aramadın.
Beklettin, özlettin, ağlattın...
Sırf beni değil.
Herkesi, tüm köyü, tüm şehri.
 
Ve şimdi;
Şehir sensiz kaldı,
Köy sensiz kaldı,
Sevdalın sensiz kaldı...

Beni sual edecek olursan,
Bende sensiz kaldım!
Ne köye gider oldum,
Nede toprakta arar oldum çocukken oynadığımız misketleri,
taşlı yollarında; Saruhan´nın...


Not: Öğdürmek - sönmeye yüz tutmuş ateşi