ZAMAN
Herkesin;
Sahip olmak isteyipte, olamadığı. Tutmak istedikçe, elinden kaçırdığı. Giderse, asla dönüşünün olmadığı. Vedâ bilmeyen, bir misafirdir zaman. Sînesine her konulanı, saklayan. Odur, günaha-sevaba tanık olan. Haklı-haksız deyip, kayırmayan. Yalan görünen, bir gerçektir zaman. Ne ekmek, ne su. Her yaşayan muhtaç. Bitmez sandığın ömrünü, eder kıraç. Açtığı yaraya, yine kendisi olur ilaç. Adı bilinmeyen, bir zehirdir zaman. Kimine sevinç, kiminin de pişmanlığı. Kimi, onun üstüne kurar bütün hesabını. Halbuki servet verilse, alınmaz tek bir ânı. Satmayıp biriktiren, bir zalimdir zaman. İLKER KAHYA {Veliaht} |
Zaman denilen bazen deva olan bazen eza çektiren. (Neyse ki) kişiye göre olmaksızın ayrımcılık yapmadan akıp giden.
İnsan denilen de zamanda yolcu değil mi aslında. Yaşadıkları anıları geçmişi bırakıp-bırakmadıkları ardındaki izleriyle...
Hoşgeldiniz şiir deryasına.